Beleidsregels Bijen
Bron Overheid
Op Texel leeft een bijzondere honingbijensoort, een soort nauw verwant aan het oerras van de Inheemse zwarte heidebij (Apis mellifera mellifera). Deze soort komt in Noord Europa bijna niet meer voor door inmenging van andere rassen en uitroeiing. Texel is een van de laatste refugia van deze oorspronkelijke honingbijensoort. Deze unieke situatie op Texel is ontstaan door het vervoersverbod van bijen naar Texel vastgelegd in de APV, waardoor veertig jaar lang geen andere bijensoorten zijn ingevoerd.
Wereldwijd staat de populatie van de honingbij onder grote druk. Inmiddels is wetenschappelijk aangetoond dat de Texelse zwarte bij als drager van uniek erfelijk materiaal, van groot belang is om de bijen in Nederland en daar buiten veilig stellen. De Stichting “De Duurzame Bij” onderzoekt met de Texelse bij als uitgangspunt, hoe te komen tot een gezonde populatie honing bijen in Europa. Daarnaast is de Texelse zwarte bij erkent als officieel ras door de “Stichting Zeldzame Huisdieren”.
Gebleken is dat het vervoersverbod onvoldoende handhaafbaar is en daarmee het doel van het behoud van de Texelse zwarte honingbij niet bereikt kan worden. Om die reden wordt voorgesteld tevens een vergunningstelsel in te voeren. Dit betekent dat iedereen die honingbijen naar Texel wil vervoeren of op Texel wil houden daarvoor een vergunning nodig heeft, ongeacht de locatie waar de bijenkast staat. Een vergunningstelsel biedt de mogelijkheid de Texelse zwarte honingbij te beschermen door op te nemen dat een vergunning niet wordt verleend als het voortbestaan van de Texelse zwarte honingbij wordt bedreigd.
